Reeds in de middeleeuwen werd steenkool ontgonnen in het gebied. Het gebied La Louvière zelf, waar later de stad zou ontstaan, bleef echter een landelijk gebied, dat afhankelijk was van de heren van Saint-Vaast. Saint-Vaast zelf ligt iets meer zuidelijk, en ontstond langs het riviertje de Hene. Door de ontwikkelende industrialisatie in de 18de eeuw, met de aanleg van wegen, spoorlijnen en kanalen, kon het gebied van La Louvière zich verder ontwikkelen. Zowel in bevolkingsomvang als in economisch belang oversteeg La Louvière Saint-Vaast en werd één van de belangrijkste steden in Wallonië. Een eigenaardigheid is dat La Louvière door de industriële expansie is ontstaan uit een verdichting van kleine kernen en aldus geen echt stadscentrum heeft. La Louvière zelf heeft niet echt zo veel te bieden maar de bezienswaardigheden en natuur zoals het mijndorp, park van Mariemont en het centrumkanaal met het Hellend Vlak van Ronquires en scheepslift van Thieu rond de stad zijn zeker een bezoek waard.

Thuin is een oude stad. De Aduatuci hadden er hun oppidum, dat in 57 v.Chr. door Julius Caesar is belegerd en onderworpen. Onder meer loden slingerkogels en begraven goudschatten getuigen van die gebeurtenis. De stad Thuin werd gebouwd op een heuvel die de Samber en de Biesmelle scheidt. De stad is verdeeld in 'la Ville-Haute' en 'la Ville-Basse': de bovenstad en de benedenstad. De belangrijkste bezienswaardigheden zijn de stadswallen (met Notgertoren) en het belfort uit de 17e en 18e eeuw (vroeger de toren van de collegiale kerk).