Dit lappendeken van landbouwgronden polderdorpjes ligt op een zucht van Veurne en is een ware oase voor wandelaars en fietsers. Wel even opletten want de wind gaat hier soms aardig te keer. De Moeren is met haar 3 meter onder de zeespiegel het laagste punt in België.

Diksmuide staat bekend als de Boterstad, verwijzende naar de bloeiende zuivelhandel die eeuwenlang één van de belangrijkste welvaartspijlers van de stad was. De stad is echter het bekendst van de Eerste Wereldoorlog, waarbij ze het hard te verduren had aan het IJzerfront. Een restant uit deze periode is de beruchte Dodengang, één van de gevaarlijkste stellingen van het Belgisch leger. De IJzertoren die na de oorlog werd opgetrokken is zowel een vredesmonument als een ereteken voor de Vlaamse soldaten die in de frontstreek het leven lieten. De gemeente heeft een overwegend agrarisch karakter, met een grote tewerkstelling in de landbouw, waarbij Diksmuide een centrumfunctie vervult op vlak van dienstverlening en nijverheid.

Oorspronkelijk was dit een bosrijk gebied. Vele eeuwen akkerbouw maar ook zware gevechten in de Eerste Wereldoorlog hebben het uitzicht totaal veranderd waardoor nu alleen nog de heuveltoppen met bomen zijn bedekt; vooral met eik, beuk en tamme kastanje. De laatste jaren wordt er een politiek van herbebossing gevoerd, waardoor de overgebleven bossen opnieuw uitgebreid en eventueel aaneengesloten worden.

Niet de grootste stad in de Westhoek maar wel één van de toeristische hoogtepunten omwille van haar oorlogsgeschiedenis. De vier slagen om Ieper in de eerste wereldoorlog hebben hun littekens nagelaten maar dit belet Ieper niet om het echte toeristische leven te omarmen. Verplicht voor elke Belg, sterk aan te raden voor elke buitenlander! De bijnaam van Ieper luidt 'de Kattenstad' of sinds het bezoek van paus Johannes Paulus II, 'Vredesstad'. Vroeger werd de stad soms ook Ieperen genoemd, zoals ook het Franse Ypres als een meervoud klinkt

Verscholen in het midden van de Westhoek maar vlot bereikbaar via de N8 ligt Lo dat zoveel betekend als 'Bosje op hoge zandgronden'. Een dorpje dat de geschiedenis draagt van een stad. Reeds bewoont in het Mesolithicum en vorm gegeven door de Romeinen. Het is er lekker kuieren tussen een prachtig patrimonium van gebouwen weg van de massa die steden zoals Veurne wel doen kreunen. In de buurt verblijven doe je als je van alle rust wenst te genieten maar alsnog dicht bij trekpleisters van de Westhoek wenst te zijn zoals de kust, Veurne, Poperinge, Ieper en het West Vlaams Heuvelland. Een daguitstap naar Lo is een noodzaak.

Pupurninga villa is de oudste schrijfwijze en dateert van omstreeks 850. Vondsten uit het neolithicum bewijzen dat de locatie toen al bewoond was. Tijdens de Romeinse tijd werd een zijweg van een heerweg aangelegd die Kassel verbond met Poperinge en Aardenburg. Al in de vroege Middeleeuwen speelde de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars een belangrijke rol in het kerkelijke en economische leven van de Poperingenaars. De abten van de abdij waren trouwens de leenheer van Poperinge en bleven dat tot aan de Franse Revolutie. Diederik van de Elzas, graaf van Vlaanderen schonk Poperinge op verzoek van de abt van Sint-Omaars in 1147 een eerste keure, gebaseerd op een verdwenen gegane keure van de streek Veurne, die nog eens door zijn opvolger Filips werd bevestigd. De grote motor achter de bloeitijd voor Poperinge in de 13e eeuw was de lakenindustrie. De stad breidde uit en kreeg in 1290 toestemming van de bisschop van Terwaan om, naast de bestaande Sint-Bertinuskerk, (zie bezienswaardigheden) twee nieuwe kerken te bouwen. Er schakelden zoveel landbouwers over naar de nieuwe industrie dat landbouwers van elders werden gevraagd om de akkers te bewerken. Toen de lakenindustrie in de 16e eeuw begon te tanen vond men nieuwe inkomsten in de hopteelt. In 1630 was de abt van de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars nog steeds de leenheer van Poperinge. Hij bleef dat trouwens tot aan de Franse Revolutie en wellicht zelfs tot het begin van de Franse periode in België. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge, samen met Veurne, de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet. De Lijssenthoek Military Cemetery is de tweede grootste Britse begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog (10.800 zerken). Ze lag vlak bij een groot veldhospitaal en dat verklaart waarom men hier ook graven aantreft van een Britse verpleegster, Chinezen, Amerikanen, Fransen en Duitsers.

Met een ligging dicht bij de kust en de Franse grens heeft Veurne een perfect toeristische ligging. Ook zijn 17de eeuwse gebouwen, omliggende natuurgebieden en prachtige accomodaties geven Veurne net dat tikkeltje meer. Reeds in de 9de eeuw was er sprake van Veurne. Het was toen een vestingstad opgetrokken op een zoutwinningsgebied. Gotische gebouwen rond de Grote Markt tonen aan dat Veurne een rijke stad was in de 14de eeuw mede door de lakenhandel en gebouwen in regionale renaissancestijl zeggen ons dat in de Spaanse periode ( 17de eeuw ) Veurne verder gevormd werd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was in Veurne het hoofdkwartier van het Belgisch leger gevestigd.