Pupurninga villa is de oudste schrijfwijze en dateert van omstreeks 850. Vondsten uit het neolithicum bewijzen dat de locatie toen al bewoond was. Tijdens de Romeinse tijd werd een zijweg van een heerweg aangelegd die Kassel verbond met Poperinge en Aardenburg.
Al in de vroege Middeleeuwen speelde de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars een belangrijke rol in het kerkelijke en economische leven van de Poperingenaars. De abten van de abdij waren trouwens de leenheer van Poperinge en bleven dat tot aan de Franse Revolutie.
Diederik van de Elzas, graaf van Vlaanderen schonk Poperinge op verzoek van de abt van Sint-Omaars in 1147 een eerste keure, gebaseerd op een verdwenen gegane keure van de streek Veurne, die nog eens door zijn opvolger Filips werd bevestigd.
De grote motor achter de bloeitijd voor Poperinge in de 13e eeuw was de lakenindustrie. De stad breidde uit en kreeg in 1290 toestemming van de bisschop van Terwaan om, naast de bestaande Sint-Bertinuskerk, (zie bezienswaardigheden) twee nieuwe kerken te bouwen. Er schakelden zoveel landbouwers over naar de nieuwe industrie dat landbouwers van elders werden gevraagd om de akkers te bewerken. Toen de lakenindustrie in de 16e eeuw begon te tanen vond men nieuwe inkomsten in de hopteelt.
In 1630 was de abt van de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars nog steeds de leenheer van Poperinge. Hij bleef dat trouwens tot aan de Franse Revolutie en wellicht zelfs tot het begin van de Franse periode in België.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge, samen met Veurne, de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet. De Lijssenthoek Military Cemetery is de tweede grootste Britse begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog (10.800 zerken). Ze lag vlak bij een groot veldhospitaal en dat verklaart waarom men hier ook graven aantreft van een Britse verpleegster, Chinezen, Amerikanen, Fransen en Duitsers.
Tijdens WOI brachten de ter dood veroordeelde soldaten in de gevangeniscellen hun laatste uren door alvorens hun executie op de binnenkoer van het stadhuis.
het Weeuwhof. Deze huisjes, opgetrokken rond een binnenplein, doen sterk denken aan een begijnhof. Ze waren echter bedoeld om alleenstaande vrouwen en weduwen (weeuwen) onderdak te geven. Ze kwamen vroeger aan de kost met kantklossen. Kanun...
Het hopmuseum in Poperinge vertoont de geschiedenis van de hop vanaf de 13e eeuw. Het museum is gevestigd in het Stadsschaal-complex waar vroeger hop werd gewogen, gekeurd en gestapeld. Het museum werd geopend in 1979. In 2005 werd het muse...
Lijssenthoek Military Cemetery is een Britse militaire begraafplaats met gesneuvelden uit de Eerste Wereldoorlog, gelegen in de Belgische stad Poperinge. De begraafplaats werd ontworpen door Sir Reginald Blomfield, met Arthur Hutton als uit...
De abdijbieren van de brouwerij staan internationaal hoog aangeschreven. Het beste bier van de brouwerij, de Abt 12, stond op nummer 4 op de lijst van beste bieren ter wereld van de website beeradvocate.com. De recepten van de bieren zijn d...
Hommelbier is een goudblond bier van hoge gisting met een alcoholpercentage van 7,5% en een densiteit van 16° Plato. Het woord hommel betekent "hop" in het plaatselijke dialect en is afgeleid van het Latijnse humulus. Het is een ongefilterd...
Monument ter herdenking van de vlucht naar Frankrijk aan het begin van WOII.
Veel Belgen landen eerst nog in Poperinge alvorens de grens over te steken.
Bestemmingen
▼
Leden ▼
Overnachten & Deals ▼
Pupurninga villa is de oudste schrijfwijze en dateert van omstreeks 850. Vondsten uit het neolithicum bewijzen dat de locatie toen al bewoond was. Tijdens de Romeinse tijd werd een zijweg van een heerweg aangelegd die Kassel verbond met Poperinge en Aardenburg.
Al in de vroege Middeleeuwen speelde de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars een belangrijke rol in het kerkelijke en economische leven van de Poperingenaars. De abten van de abdij waren trouwens de leenheer van Poperinge en bleven dat tot aan de Franse Revolutie.
Diederik van de Elzas, graaf van Vlaanderen schonk Poperinge op verzoek van de abt van Sint-Omaars in 1147 een eerste keure, gebaseerd op een verdwenen gegane keure van de streek Veurne, die nog eens door zijn opvolger Filips werd bevestigd.
De grote motor achter de bloeitijd voor Poperinge in de 13e eeuw was de lakenindustrie. De stad breidde uit en kreeg in 1290 toestemming van de bisschop van Terwaan om, naast de bestaande Sint-Bertinuskerk, (zie bezienswaardigheden) twee nieuwe kerken te bouwen. Er schakelden zoveel landbouwers over naar de nieuwe industrie dat landbouwers van elders werden gevraagd om de akkers te bewerken. Toen de lakenindustrie in de 16e eeuw begon te tanen vond men nieuwe inkomsten in de hopteelt.
In 1630 was de abt van de Sint-Bertinusabdij in Sint-Omaars nog steeds de leenheer van Poperinge. Hij bleef dat trouwens tot aan de Franse Revolutie en wellicht zelfs tot het begin van de Franse periode in België.
Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Poperinge, samen met Veurne, de enige Belgische stad die niet door de Duitsers werd bezet. De Lijssenthoek Military Cemetery is de tweede grootste Britse begraafplaats van de Eerste Wereldoorlog (10.800 zerken). Ze lag vlak bij een groot veldhospitaal en dat verklaart waarom men hier ook graven aantreft van een Britse verpleegster, Chinezen, Amerikanen, Fransen en Duitsers.
