Hoei is een van de oudste steden van België, gelegen aan de samenvloeiing van Maas en Hoyoux. In de stad is het er ’s zomers gezellig druk op de terrassen van de Grand Place en in de schilderachtige, bochtige steegjes rondom. Aan de oevers van de Maas ligt de prachtige Collegiale Onze-Lieve-Vrouwekerk. Het schitterend interieur met zijn hoge, slanke lijnen en lancetvormige vensters is alvast een bezoekje waard. Het stadsbeeld wordt gedomineerd door het Fort van Hoei. Het werd gebouwd door de Hollanders in 1818 en werd tijdens de Tweede Wereldoorlog gebruikt als gevangenis voor verzetstrijders en gijzelaars. Je kan er nu het Museum van het verzet en van de concentratiekampen bezoeken. De kabelbaan van Hoei vertrekt aan de Maasoever, maakt een tussenstop aan het fort en gaat vervolgens naar het plateau van de Sarte, van waaruit je een schitterend uitzicht hebt over de oude stad en het Maasdal. Hier ligt ook het recreatiepark ‘Mont Mosan’, waar je een dagje met de kroost uit de bol kan gaan in de grote speeltuin en op de springkastelen of kan genieten van een zeeleeuwenshow, een educatieve wandeling in de minizoo, een ritje op een pony of een partijtje minigolf.

Vele eeuwen lang, tot 1795, werd Luik geregeerd door prins-bisschoppen. Het prinsbisdom Luik strekte zich uit over het grootste deel van de huidige provincie Luik en de zuidelijke helft van de huidige provincie Namen. Bovendien verwierven de bisschoppen van Luik in 1366 ook het graafschap Loon, dat grotendeels samenvalt met de huidige Belgische provincie Limburg. De stad Luik was de voornaamste van de 23 Goede Steden van het prinsdom. De geschiedenis van Luik wordt gekenmerkt door talloze conflicten tussen de stad Luik en zijn bisschoppen, waarbij het er soms heet aan toe ging. De stad kreeg muren om zich te beschermen en bovenop een heuvel kreeg Luik in de loop der tijd een citadel die verschillende keren herbouwd is. In 1468 werd in het kader van een dergelijke machtsstrijd de stad "getuchtigd" door de Bourgondische hertog Karel de Stoute. Zijn soldaten hebben zich buitengewoon misdragen in de stad: ongeveer een kwart van de 20.000 inwoners verloor hierbij het leven. Toen de hertogen van Bourgondië – en later de Habsburgse koningen van Spanje – allengs de hele Nederlanden onder hun gezag verenigden, bleef het prinsbisdom Luik als onafhankelijke staat daarbuiten. Tijdens de Tachtigjarige Oorlog probeerden de bisschoppen van Luik neutraal te blijven tussen de twee strijdende partijen. De bisschopsstad zelf werd de Beeldenstorm bespaard, maar deze bereikte wel onder meer Hasselt (19 januari 1567); bisschop Gerard van Groesbeek liet opstanden in Hasselt, Maaseik en Maastricht echter neerslaan. In het najaar van 1568 belegerde Willem van Oranje Luik drie dagen lang zonder succes; zijn troepen plunderden het Luikse platteland. Luik had zich ontwikkeld tot een belangrijk centrum van metaalindustrie en ook van de wapenindustrie. In 1794 hebben burgers van de stad Luik, die verbolgen waren over het autoritaire optreden van hun bisschop, zodra de stad door de Franse revolutionaire legers was veroverd, de gotische Sint-Lambertuskathedraal gesloopt. De lege plaats daarvan vormt de huidige Place Saint-Lambert. Onder het huidige plein zijn na grondige archeologische opgravingen de fundamenten van de kathedraal en een Romeinse villa blootgelegd. Deze zijn met een gids te bewonderen. In de 19e eeuw werd de Sint-Pauluskerk verheven tot Sint-Pauluskathedraal. In 1887 werd besloten tot de oprichting van de forten rond Luik. In de eerste helft van de 20e eeuw werden in de stad drie wereldtentoonstellingen georganiseerd: in 1905, 1930 en 1939. De eerste veldslag van de Eerste Wereldoorlog speelde zich van 5 tot en met 15 augustus 1914 af in de fortengordel rondom Luik. De stad lag op de Duitse aanvalsroute door België naar Frankrijk. Weinigen verwachtten dat België tegenover de aanzienlijke Duitse militaire overmacht weerstand zou bieden, en om die reden trok het taaie verzet van de Luikse forten wereldwijde aandacht. De Engelse krant The Times schreef: "België heeft zich onsterfelijke roem verworven door het geloof in de onoverwinnelijkheid van de Duitse legers te verpletteren." De Franse regering onderscheidde de stad Luik met het Grootkruis van het Légion d'honneur. Het verzet van de Luikse forten vertraagde de Duitse opmars en beïnvloedde daardoor waarschijnlijk het verloop van de oorlog. Tijdens deze veldslag was Luik ook de eerste stad ter wereld die vanuit de lucht werd gebombardeerd (door een Duitse zeppelin).[2] Op 13 december 2011 werd op de Place Saint-Lambert in Luik door een vervroegd vrijgelaten crimineel een bloedbad aangericht. Er vielen zes doden, inclusief de dader zelf, en 125 gewonden.

Spa werd wereldberoemd om zijn thermale bronnen en wordt al sinds de 16de eeuw bezocht door gekroonde hoofden en beroemdheden. Wellington, Victor Hugo en Josef II van Oostenrijk maakten met plezier een ommetje langs Spa om verlost te raken van een hardnekkige reuma of om zich het eeuwige leven in te drinken. Het casino van Spa, waarvan wordt gezegd dat het het oudste ter wereld is, is een overblijfsel uit deze glorierijke periode. In de speelzalen kan je nog steeds terecht voor een rondje roulette, black jack en poker. Maar Spa heeft nog veel meer te bieden. Met zijn prachtige bossen en groene valleien is de streek een paradijs voor sportievelingen en natuurliefhebbers. De goedgevulde festival- en evenementenagenda zorgt er dan weer voor dat de stad het jaar rond een trekpleister is.

Verviers was vanouds een stad waar de lakenindustrie floreerde. Eén van de lakenfabrikanten op het eind van de 18e eeuw was Simonis & Biolley. Toen de machinebouwer (jenny maker) William Cockerill in 1797 uit Engeland vertrok, ontmoette hij in Hamburg een wolhandelaar die hem in contact bracht met Iwan Simonis. Deze nodigde hem uit om machines voor hem te bouwen voor de bewerkingen van wol, zoals het kaarden. In 1799 verstigde hij zich in Verviers. Allereerst liet Cockerill zijn schoonzoon, de machinebouwer James Hodson, in 1803 overkomen naar Verviers. Cockerill ging terug naar Engeland, waar hij van 1803-1806 verbleef, en smokkelde van daar uit machine-onderdelen, verstopt in kisten textiel, naar het continent. Dit was verboden vanwege het embargo dat in de tijd van Napoleon Bonaparte van kracht was. Toen William Cockerill samen met James Hodson in 1807 een fabriek voor textielmachines in Luik begon, was de kiem voor de industriële revolutie op het Europese continent gelegd. De stad Verviers was de eerste stad op het continent waar deze omwenteling een aanvang nam.