De geschiedenis van de molen gaat terug tot in 1348 toen de molen behoorde tot het leengoed van de heren van Valkenburg die tevens de heren van Sittard waren en later door de hertogen van Gulik. Deze heren oefenden het molenbanrecht uit in Sittard. De eerste vermelding is een akte van 10 juni 1406. In die tijd was de molen een graanmolen die onderdeel was van de ertegenover gelegen Ophovenerhof. Later werd de molen gebruikt als oliemolen. In de zestiende eeuw zijn de Ophovenerhof en de molen in beheer van de familie Dobbelstein. Vanaf 1627 werd de molen telkens verpacht.
In 1798 werden de hertogelijke goederen door de Fransen in beslag genomen en in 1805 openbaar verkocht. Eigenaar werd Jan Baptist Strijbos uit Sittard die de molen, na de opheffing van het middeleeuwse banrecht, liet ombouwen van oliemolen tot korenmolen. Tegen deze ombouw kwam de eigenaar van de banmolen aan de Molenbeek in Sittard, Jan Willem Engelen, in het geweer, aangezien hij claimde dat alleen deze molen van oudsher het recht had om graan te malen. In 1811 wees het gerecht de aanspraken van Engelen af aangezien volgens de gewijzigde Franse wetgeving elke burger het recht had om graanmolen te bedrijven mits hij de vergunning had om van een bestaande waterloop gebruik te maken. Latere eigenaren werden de Sittardse dokter Kribs en na hem Jan Hubert Nijssen, toen ook al eigenaar was van de Sittardse banmolen. Door zijn huwelijk met een dochter van Nijssen werd Jacob Gustaaf Laudy de volgende eigenaar.
In de 1860-er jaren werden een aantal verbeteringen aangebracht en kreeg de molen een middenslagrad waarvan de middellijn 5,16 m. en de breedte 0,82 m. bedroeg. In 1893 werd het waterrad en de waterwerken aan de molen vernieuwd. Er werd, voor het bereiken van een groter vermogen, een nieuw houten waterrad aangebracht met een middellijn van 5,32 m. en de breedte op 1,25 m. In 1908 werd het waterrad vervangen door een ijzeren middenslagrad met een middellijn van 5,90 m. en een breedte van 1,20 m. en het houten gangwerk met de maalstoel door een gietijzeren constructie. In 1912 volgde een herbouw van het huis en de schuur met houtzagerij. Deel op Facebook > Ophovenermolen op de kaart >
Het park heeft een totale oppervlakte van circa 18 hectare en ligt in de woonbuurt Park. Het wordt daarnevens omgeven door de voormalige buurtschappen Leyenbroek en Ophoven. De aanleg vond plaats tussen 1921 en 1933, naar een ontwerp van de...
De Sint-Rosakapel is een kapel in Sittard in de Nederlandse provincie Limburg. De kapel staat aan het uiteinde van de Kapellerweg aan een kruispunt waar ook de wegen Kollenberg, Duustergats en Eeckerweg bij elkaar komen. De kapel staat op e...
De oorspronkelijke parochie dateert vermoedelijk al uit de vroege middeleeuwen; tot de 12e eeuw werden de meeste bisschopskerken aan Petrus gewijd. In 1299 werd de kerk uitgebreid met een kapittel met twaalf kanunniken, nadat Walram de Ross...
De kerk werd gesticht ten behoeve van de in 1867 in Sittard ingestelde Heilig Hartdevotie en verving hierbij de hiervoor veel te kleine kapel van het Ursulinenklooster. De bouw werd mede mogelijk gemaakt door giften uit heel Nederland. Op 2...
Huize Watersley welke in de 16de eeuw als hoeve is gebouwd. In 1752 kwam er een kasteel. In de 19de eeuw werd dit gebruikt als gymnasium voor de Duitse paters Franciscanen. Nu wordt het gebruikt door Stichting Pergamijn voor verstandelijk g...
Het klooster is gelegen aan de Plakstraat, in het zuidelijkste puntje van de omwalde binnenstad en grenst aan de voormalige stadswal en ligt vlak naast het Kritzraedthuis. Het bakstenen complex bestaat uit drie vleugels, een kloosterkerk en...