De Grand'Place, meer dan 1 hectare groot, is al sinds de 11e eeuw de marktplaats van de stad. Oorspronkelijk was de markt omzoomd met houten huizen die vanaf de 17e eeuw door stenen gebouwen werden vervangen. Het oudste dateert van 1467 en heet Les Trois Luppards. Het belfort van Arras staat op de Place des Héros (heldenplein). Die naam werd na de Tweede Wereldoorlog gegeven om de gefusilleerde inwoners te gedenken. In de volksmond heet het de kleine markt. Hier staan vooral gildehuizen.

Boulogne-sur-Mer was de eindbestemming van een Romeinse heerweg, die in Keulen begon en over onder andere Heerlen en Maastricht liep: de via Gesoriacum ad Colonia Agrippa, Via Belgica genoemd. De Romeinen noemden de stad Bononia. Tot de Vrede van de Pyreneeën was het de hoofdstad van een graafschap Bonen en maakte het deel uit van de Spaanse Nederlanden. Ondanks de Vlaamsklinkende naam was de stad al sinds de 14e eeuw Franssprekend. Godfried van Bouillon was waarschijnlijk afkomstig uit Boulogne-sur-Mer. In 1805 verzamelde de Grande Armée van Napoleon zich in Boulogne-sur-Mer voor een invasie van het Verenigd Koninkrijk. Deze invasie ging echter nooit door vanwege problemen elders in Europa en het maritieme overwicht van de Royal Navy.

Deze mondaine kustplaats heeft alles wat een kustdorpje nodig heeft: strand, duinen, grote open straten en historische gebouwen. Logisch dus dat dit plaatsje reeds eeuwenlang de aandacht krijgt van de stadsmensen uit Parijs en Amiens.

Deze oude industriestad heeft de jongste jaren een hele metamorfose ondergaan. Wat vroeger een grauwe, verre voorstad van Parijs was, is nu een levendig en bruisend centrum geworden, een place to be. Ook het klassieke beeld dat de stad eerder vuil zou zijn, klopt al lang niet meer met de realiteit. In 2004 werd Lille zelfs culturele hoofdstad van Europa. Wil je een stad bezoeken die naar de toekomst kijkt, maar ook een heel bijzonder verleden te vertellen heeft, dan moet je beslist in Lille zijn, of Rijsel, zoals de stad vroeger onder Vlaams gezag heette en nu nog vaak zo genoemd wordt.

Wissant ligt aan de Opaalkust tussen de rotskapen van Cap Gris-Nez en Cap Blanc-Nez, op precies 5 km van beide. Cap Gris-Nez heeft grijze of donkere rotsen, Cap Blanc-Nez witte. De naam Wissant komt van "wit zand" en tussen die rotsen ligt inderdaad een stukje zand. In de 12e eeuw werd de plaatsnaam als Witsant of Wisand gespeld en werd hier een oude vorm van het Vlaams gesproken; de rotskapen heetten oorspronkelijk Swartenesse of Grisenesse en Blankenesse of Witternesse. In de vroege middeleeuwen was het een belangrijke haven, die zowel in Dante's De goddelijke komedie als in het Chanson de Roland vermeld wordt. Later verzandde de haven en nam Calais de rol over. Twee van de burgers van Calais die zich in 1347 overgaven aan de koning van Engeland Eduard III en die door Rodin vereeuwigd werden kwamen uit Wissant : Jacques en Pierre de Wissant.